Magritte is natuurlijk wel een surrealist met een geheel eigen beeldtaal, zeer persoonlijk en herkenbaar als artiest maar in zijn onderwerpen bewust of onbewust onbegrijpelijk. Ik probeer dan maar zijn werk te kaderen in mijn persoonlijke perceptie. Hij zet fotorealistische landschappen, personen (dikwijls naakte vrouwen) en voorwerpen - technisch perfect geschilderd -  naast mekaar in onverstaanbare associaties. Kunst als een detectiveverhaal, maar wie of wat zit er achter? De titel van het werk maakt het enkel nog raadselachtiger. Hij begrijpt die andere werkelijkheid  waarschijnlijk zelf ook niet (maar is dat wel de bedoeling?) en stelt de vraag aan de verbijsterde kijker: probeer het zelf maar eens uit te leggen. Als ik u een raad mag geven: doe het niet, hij wil dat niet, sta er bij, kijk er naar. U zit in zijn atelier: een escape room uit de alledaagse werkelijkheid. 

Van L' Empire des Lumières heeft hij 27 versies gemaakt. We hebben een litho, gesigneerd en genummerd, van het werk - de versie dus - die ook bij Cristthie's werd geveild. Volgens kunstkenners de beste. Kunstkenners, dat is zoiets als vrouwenkenners: ik gun ze graag hun "vakkennis", maar ik hoef het niet altijd met ze eens te zijn...

Sinds de verkoop van het werk is de waarde van een litho van Magritte al meer dan verdubbeld. Ons maakt het niet uit: we willen geen bankbiljet aan de muur...